Έρσκιν, Τζον

(John Erskine, 1879 – 1951). Αμερικανός παιδαγωγός, συγγραφέας και μουσικός. Απόφοιτος του πανεπιστημίου της Κολούμπια, άρχισε τη σταδιοδρομία του ως καθηγητής στο εκπαιδευτήριο Άμχερστ (1903). Το 1909 διορίστηκε στο πανεπιστήμιο της Κολούμπια, όπου δίδαξε έως το 1937. Η φήμη του ως μυθιστοριογράφου οφείλεται στο βιβλίο του Η ιδιωτική ζωή της Ελένηςτης Τροίας (1925), καυστική σάτιρα της συμβατικής ηθικής. Ακολούθησε μια σειρά μυθιστορημάτων που εξιστορούσαν με διασκεδαστικό τρόπο τον κυνισμό ή τις περιπέτειες μυθολογικών και ιστορικών προσώπων. Τα κυριότερα από αυτά είναι: Γαλαάδ (1926), Αδάμ και Εύα (1927), Τριστάνος και Ιζόλδη (1932), Η τελευταία στιγμή του Φρανσουά Βιγιόν (1937), Αφροδίτη, η μοναχικήθεά (1949) κ.ά. Επιμελήθηκε επίσης μεταφράσεις γαλλικών και ιταλικών θεατρικών έργων και υπήρξε συνεκδότης της τετράτομης Ιστορίας της αμερικανικής λογοτεχνίας του Κέιμπριτζ (1917-21). Ως μουσικός, διακρίθηκε κυρίως στο πιάνο σε πολλές συναυλίες με συμφωνικές ορχήστρες.